خاطرات کاری

صعودهای زمستانی که نیاز به برف کوبی زیاد دارد، معمولا شخص سرقدم به صورت چرخشی تغییر میکند تا زحمتبرفکوبی میان گروه تقسیم شود و از خسته شدن یکی دو نفر هم جلوگیری شود؛ در کوچ پرندگان از یک نقطه به نقطهای دیگر هم ظاهرا پرنده ای که در نوک پیکان قرار دارد به صورت غریزی جایش را با سایر اعضای گروه تعویض میکنددقیقا همانند ماجرای برف کوبی در کوهنوردی.

برای اولین بار توی کار آچمز شده بودم. شب به همه‌ی پرسنل اس ام اس دادم که فردا کار تعطیله و سرکار نیایید. فکرم دیگه کار نمیکرد. اینترنت رو قطع کرده بودن و هاست‌مون هم آلمان بود. قطعی اینترنت، یکی دو روز قابل تحمل بود اما وقتی شد یک هفته و سررسید چک‌ها فرارسید، استرس و ترس وجودمو فرا گرفت؛ توی  پیامرسانهای ایرانی کانال زدیم، اما خودمون هم میدونستیم که بیهوده هستش و هیچکدومشون قابلیت و صلاحیتِ جایگزین شدنِ تلگرام رو ندارند.

نزدیکای سال نود و شش بود که به این نتیجه رسیدم کارم در یک مسیر تکرار قرار گرفته و به یک دورِ باطل تبدیل شده‌ است؛ خودم بیشتر از همه غرق در کار و در بطنِ کار و انبار بودم و این مسئله مانع از عقب نشینی‌ام و نگاه جامع‌تر به مجموعه‌ای که شکل داده بودم، میشد.